แล้วทำไมต้องใช้ภาษาอังกฤษละไม่ใช้คำว่า อะไรก็ได้ หรือ . AR-RAI-KAO-DAI อืม...อันหลังนี้จะอ่านทียังยากเลย.ส่วนอันแรก คือผมอยากอินเตอร์หน่อยละกัน.. ..
เอาละทำไมต้อง Whatever บางครั้งที่เราทำงานในแต่ละวันสำหรับคนที่ทำสิ่งต่างๆโดนไม่ตีกรอบตัวเองไว้ในคอกแคบๆแล้วเนี้ย คำนี้อาาจะติดปากเลยละ หัวหน้าผมมักจะพูดประจำ เพราะ เมื่อ ไม่ว่าเราจะทำงานแบบไหนไปให้ถึงจุดหมายที่ต้องการแล้วเนี้ย มันก็เหมือนการเดินทางนั้นแหละที่ จุดหมายเดียวที่สามารถเดินทางไปถึงจุดหมายได้ หลายร้อยหลายพัน ทั้งวิธีการและเส้นทาง (นี้แหละเสรีภาพในที่ทำงาน) แต่บางครั้งมันก็มีขอบเขต(ให้ตายสิเกือบดูดีละ) เช่นว่า เมื่อเราตั้งเ้ป้าหมายว่าเราจะกินมื้อเย็น โอเค เป้าหมายกว้างๆก่อน.... อิ่ม...นั้นคือกินอะไรก้ได้ให้มันอิ่มไม่จะกับประเภทอาหารไม่จำกัดปริมาณ...แคบลงมาอีก อิ่มและต้องเป็นอาหารญี่ปุ่น อืม.นั้นคือคืนนี้จะกินอาหารญี่ปุ่นเมนูกินอะไรก็ได้ที่เป็นอาหารญี่ปุ่นและต้องอิ่ม แคบลงมาอีก คือ อิ่ม.อาหารญี่ปุ่นและซูชิ ใช้ละจะกินซูชิ ...แคบลงมาละ และแคบสุดเลย...อิ่ม อาหารญี่ปุ่น ซูชิ ซูชิหน้ากุ้งหวาน....อะ่นั้นไง...มนุษย์ประเภท Whatever มักจะสำคัญที่อิ่ม แต่ๆ เอาน่ะกินอะไรก็ได้...
Whatever สรุปง่ายๆคือ อะไรก็ได้...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น